De Midwinterheuren (Boerhoorn)
Veier weken veur de Karst begunt de Advent,
Dan klinkt een geloed dat menigien in de zuudoosthoek al heil goed kent.
De Midwinterheuren komp dan weer van de haak,
Elke aovend wördt der dan weer bloazen tot je’t zeer döt in de kaak.
Een kromme tak van een Els of Bark van zo’n anderhalve meter lang,
Een paar weken dreugen en dan kuj der mit an de gang.
In de lengte deur de midden zaagd en oethakt,
En daornao weer an mekaar plakt.
Een paar keer umwikkeld mit een brummeltak of gewoon wat riet,
De heuren is dan een beetie mooier zoas ie ziet.
Ok gef de heuren een mooi geloed,
Veur de ien angtanjagend en een ander döt het goed.
Veur lecht in de duusternis,
Of as der wat bezunders is.
Het ankundung van het Christenkind,
Wat wie allemaol zo bezunder vind.
Of blaozen veur méensen in nood,
Menig naober die as dan eem hulp bood.
Blaozen weur der vanoet Nei Schonnebéek,
An de grenze langs tot an de Twentse streek.
Een gewoonte van meer dan tweihonderd jaoren ,
Wie haopt daw duzze gewoonte nog lange zult evenaoren.
J.G van der Laan
Vertaald: G Assen